dzisiejsze urodziny Kaśki, zwanej Wodecką;-)

zanim goście przyszli trwały pierwsze przygotowania, tzn Kasia się "nastrajała"



albo i demonstrowała;-)

jubilatka rozkręcała się powoli:

ale solidnie

a gdy się rozkręciła:

poprowadziła towarzystwo  na imprezę:

co prawda przy życzeniach nieco się zamyśliła...



(zaraz, zaraz, czego to ja sobie miałam życzyć)



ale już przy chóralnym "sto lat" odzyskała rezon;-)
i przyjmowanie życzeń i prezentów poszło bardzo sprawnie, jako że kolejka była zdyscyplinowana;-)

Niektórzy otrzymali wylewne podziękowania;-)



co do niektórych prezentów chyba były uwagi:





z kolejnych jubilatka wydawała się być zadowolona...

chyba-suma summarum-większość prezentów trafiła w gust, o czym świadczy mina jubilatki;-)




zadowolenia nie kryli też inni uczestnicy imprezy:
(zwróćcie uwagę na kierunek spojrzenia naszego rodzynka)







nic dziwnego, że Mariuszowi przyszła ochota na "małpie" miny:



i to chyba nie tylko Mariuszowi...




A że trunków rozweselających oraz pysznych słodkśsci był dostatek, to:

1. jedni biesiadowali









2. inni dyskutowali:
















czasami nawet wpadając w patetyczny ton wzmocniony gestem rąk




3. kolejni załatwiali swoje biznesy...

 

4. oglądali darowane prezenty...(lub siebie w lustrze)

5. dodawali prezentom ostatni szlif

6. dzielili się na bieżąco relacjami z imprezy ze światem (chyba)

A wreszcie:

pozowali w pojedynkę

lub zbiorowo

dwójkami

trójkami

oraz do wspólnego portretu

i co najważniejsze-z odpowiednim dystansem dbali o zabawowy nastrój imprezy:

być może dlatego,  ze sami już byli w zabawowym nastroju...

A że nastrój zabawowy objawia się różnie u różnych osób

to część imprezy przeniosła się na tzw. zaplecze...

nad czym Kasia się zadumała...

A że i ja tam byłam, 

sprite i wino piłam,

 to co widziałam i słyszałam, 

wam opowiedziałam